Nooit gedacht er klaar voor te zijn? Ik ook niet..

Ja, soms val ik in herhaling, maar dan is het maar zo. Dat gebeurt als je iets belangrijk genoeg vindt dat mensen het regelmatig te horen moeten krijgen.

Er gaat een mantra door mijn hoofd ( ingepeperd door mijn eigen coach) en die gaat als volgt: Ben je bereid om te doen wat nodig is?

Ben je bereid om te doen wat nodig is om je gezondheid aan jezelf terug te geven? Want daarover gaat het, niet? Dat is niet iets wat ik doe (allez, een stuk ook wél door wat ik voor je uitzoek, op een rijtje zet en de supplementen die wél werken.) maar het is vooral wat jij doet.

Ben je bereid om tot hier in mijn praktijk te komen? ( ook al is het soms even rijden en moet je je dagschema er aan aanpassen)
Ben je bereid je voedingspatroon aan te passen, er aan te werken en oude gewoontes in te ruilen voor andere? ( Neen, het is geen hongerdieet, integendeel!)
Ben je bereid om supplementen te nemen?
Ben je bereid de weg van verandering te gaan ook al is het een weg waarvan je niet direct weet waar die heen gaat? (Behalve dat er de wetenschap is dat er verbetering en verandering zal zijn.)
Ben je bereid je levensstijl aan te pakken als het moet en aandacht te hebben voor bijvoorbeeld je slaappatroon?
Ben je bereid financieel te investeren? Ja, want is het een investering ; dat wil zeggen dat je je investering terug verdient. Je praktijkbezoeken zijn dus geen 'aankoop'. Die investering doe je in jezelf de moment dat je de praktijk buiten wandelt én aan de slag gaat.
Ben je bereid om te aanvaarden dat deze aanpak geen exacte wetenschap is waarbij alles vooraf duidelijk vastligt maar dat het voor ons beiden zoeken, bijstellen, afchecken en opnieuw bijstellen kan zijn? ( Klinkt natuurlijker en respectvoller dan een pil slikken die miljoenen anderen ook slikken en de kous is af, niet?)

Of zit je nog in de excuus-modus?

Klinkt dit hard? Misschien.. Wel, ik benadruk dat omdat ik ook excuses zoek en veranderingen ook niet altijd plezant en vaak te uitdagend vindt. Zoals ik al eens zeg in de praktijk: wees aandachtig voor de grens waar zelfzorg eindigt en zelf-sabotage begint. En toch.. welke excuses vind jij uit om niet aan de slag te gaan met je gezondheidsklachten?


Ja, maar ik eet al jaren op een bepaalde manier en voel me daar goed bij. (Echt? Ik dacht dat ook maar werd er altijd doodmoe van, was depressief en had spierpijn.)
Ja, maar ik mag toch ook 'eens iets hebben'? (Ben je er zeker van dat dit geen excuus is dat je niet écht wil veranderen?)
Ja, maar ik heb geen tijd nu. (Slechtste excuus ooit..? )
Ja, maar het is te ver rijden.. (terecht, België is het grootste land ter wereld ;) )
Ja, maar ze hebben mij gezegd dat er niets te doen is aan de klachten waar ik mee worstel. ( Geef jij jezelf zelfrespect en hoop terug, of blijf je slachtoffer?)
Ja, maar mijn echtgenoot of echtgenote gelooft er niet in. (Wat denk je, is dat gerechtvaardigd als 'excuus' als het iets is waarvan jij vindt dat jij het nodig hebt?)
Ja, maar ik heb geen geld.. (Dat kan, maar ik had ook geen geld toen ik een orthomoleculair coach bezocht die 90 euro/uur vroeg. Ik heb toen naar oplossingen gezocht in plaats van dat te blijven herhalen.)
Ja, maar ik moet eerst weten of deze aanpak werkt... ( sorry dat weet je nooit voor 100%, maar ik verzeker je dat ik mij 100% inzet voor wie bij mij komt en al zeker als ik zie dat je er aan werkt, en er is altijd verbetering en verandering. Bij iedereen.)

Nu weet je ook waarom ik wil dat we elkaar leren kennen voor je instapt, en dat we pas écht beslissen dat we er aan beginnen tijdens je inleidingsmoment/intake als er meer duidelijkheid is over wat moet gebeuren.

Ja maar Stef, BIJ MIJ IS HET TOCH ECHT WEL ANDERS..

Eerste vraag: is dat wel zo? Dat kan! En als het zo is.. Vraag blijft: gaat dit jou er van weerhouden om te kiezen voor verandering en het aan te pakken? En als je eerlijke antwoord is dat dat écht niet moet voor jou, dan is dat helemaal ok! Als jij wil kiezen voor een andere aanpak, bv die van de medische wetenschap en wat dokters voorschrijven, dan is dat ok.
Zolang je maar helemaal eerlijk bent tegenover jezelf!
(En niet de schuld bij je ouders, je job, ex-lief, partner, corona, etc legt)

Ik hoor soms : ik heb geen vertrouwen in je traject en of het wel zal werken.

En dan is de vraag: in WIE heb jij geen vertrouwen? In jezelf? In mij als coach en in mijn opgebouwde kennis en expertise?
En wat is daar dan voor nodig?
Wie weet ben ik niet geschikt voor jou. Dat kan! Zolang het maar geen excuus is voor jou om niets te doen.

Weet je wat de eerste stap is van vertrouwen opbouwen in jezelf? SHOWING UP. Neen, niet hier in de praktijk of het gratis gesprek via Skype voor mijn part. Neen, het eerste is: een afspraak maken met jezelf en je daaraan houden. Beslissen en er voor kiezen dat het anders moet! (Dat wil niet zeggen dat het eens niet fout kan gaan en het een vlekkeloos pad is.)

Welke excuses gebruik jij om nog niet ten volle voor je gezondheid te gaan? (Of moet je eerst nog dieper wegzakken, zoals dat bij mij het geval was?)
Wat zou er gebeuren moest je wél bereid zijn er voor te gaan? Je zal nooit op voorhand weten hoe snel en hoe veel je hiervoor beloond zal worden..

Weet, actie wordt beloond, altijd. Vroeg of laat, daarom niet altijd rechtstreeks en daarom niet altijd onmiddellijk, maar het is een natuurwet dat actie tot verandering leidt.

En; het is beter actie te ondernemen, te weten wat je moet doen, zélfs zonder direct instant resultaat en 'quick-fixen' dan eeuwig in twijfel en status quo-modus te blijven niet? Want dat is nog een andere natuurwet: status quo werkt niet. Status quo leidt tot achteruitgang, omdat er geen actie, verandering en vooruitgang aan verbonden is. Daarom werken 'onderhoudstherapieën' naar mijn inziens ook niet.

Wat doe jij? Waarvoor kies jij? In mijn praktijk ga ik aan de slag met mensen die hun welbevinden aan zichzelf willen teruggeven.. Stap voor stap als het moet... Elke winst is winst, niet? Ben jij bereid 'te springen'? (No worries, ik laat je niet vallen.) Je voelt je aangetrokken tot mijn aanpak? Dan zie ik je graag komen. Zelfs als het spannend en angstaanjagend is, Don't tell me! Lees eens mijn blog post over mijn eigen weg, als je twijfelt of ik wel weet waarover ik spreek.

Graag tot binnenkort!