Wat met water ?

In mijn gezondheidspraktijk krijg ik veel vragen over water, onder meer over hoeveel er moet gedronken worden en hoe best te drinken. Is de waterhuishouding in het lichaam verstoort, dan is dit vaak een indicatie dat er iets dieperliggend aan de hand is. Ook voor kinderen is een goede waterhuishouding belangrijk.  

 

In deze blog benader ik water en waterhuishouding vooral vanuit een praktisch standpunt door middel van een aantal vragen die me vaak gesteld worden. Je zal merken dat er ook voor water - zoals bij alles - géén “standaardprotocol’ bestaat, maar hooguit een aantal algemene richtlijnen als richtsnoer die kunnen verschillen van tot individue tot individue.

Hoeveel water moeten we nu eigenlijk drinken?

Dat verschilt natuurlijk per leeftijd en hangt af van hoe warm het is. Grofweg kunnen we zeggen dat kinderen van 4 tot 8 jaar vijf glazen water moeten drinken per dag, kinderen van 9 tot 13 jaar zo’n zes glazen en pubers tot 18 jaar zo’n zes tot acht glazen water.  Een volwassene zou zo’n 1.5 tot 2 liter moeten drinken.

Dit gezegd zijnde, in mijn  gezondheidspraktijk streven we naar ‘verbetering ‘ in plaats van perfectie als er een probleem met de waterinname is. Het gaat er vooral om terug een relatie met water op te bouwen in plaats van dogma’s na te streven. Dat geldt ook voor kinderen. Bewustwording is vaak de eerste stap. Een visuele prikkel en “herinnering” kan helpen. Een simpele truc is om een fles water in het zicht te zetten, zoals in de keuken of op het bureau van een student.  De afspraak kan zijn om te zorgen dat de fles tegen ‘s avonds leeg is.

Context is ook belangrijk. Bij mensen die last hebben van nachtelijk plassen, spreken we bijvoorbeeld af om niet later te drinken dan 18 uur.  Ook achterliggende oorzaken van uitdroging moeten we aanpakken, zoals bijvoorbeeld diabetes. Ook bij kinderen is diabetes een steeds vaker voorkomend probleem.

 Hoe drink ik best? Heel de dag door?

Doorgaans maak ik hier de vergelijking met bizons op de steppe die enkel drinken als ze bij een waterplas aankomen. Dan drinken ze ‘in bulk’, dus veel.  Ik geef daar de voorkeur aan. Dan kan ons spijsveteringsstelsel tussendoor rusten, ook al gaat het om onschuldig water. Context is echter opnieuw belangrijk. Sommige mensen hebben maag- en darmklachten en verdragen enkel kleinere hoeveelheden water. Ook hier is dus elke verbetering een stap vooruit. Wie komt van bijna nooit drinken en gaat naar heel de dag door ‘sippen’ aan water of thee, boekt vooruitgang. Later kunnen we nog meer bijsturen indien nodig.

Moet ik op mijn dorstgevoel vertrouwen om te drinken?

In principe zouden we moeten vertrouwen op ons dorstgevoel.  Maar de praktijkervaring heeft me geleerd dat deze natuurlijke reflex er niet altijd is, zeker bij iemand met chronische klachten en onderliggende gezondheidsproblemen.  Soms hebben mensen geen enkel dorstgevoel, ook al blijken ze chronisch gedehydrateerd te zijn. ( = uitgedroogd). Dat we op ons dorstgevoel kunnen vertrouwen klopt dus niet altijd.  Een aantal oorzaken kan zijn dat er iets misgaat in het brein, zoals verstoring in de dopamine-werking of bij hormonen die de waterhuishouding in het lichaam regelen.

Ook kinderen en volwassenen met ADHD en autisme kunnen zich minder of niet bewust zijn van hun dorstgevoel.  Bij autisme komt dit onder meer door wat men “interoceptie” noemt, een verminderd vermogen om de signalen van het eigen lichaam te interpreteren of waar te nemen.  Soms bestaat er ook een aversie tegen ‘de structuur’ en het mondgevoel van water.  Ook bij hen is verbetering en optimalisatie nastreven belangrijker dan perfectie.

Streef er hoe dan ook naar om gefilterd water of zuiver bronwater te drinken.  Mogelijk sta je er van versteld hoe veel lekkerder dit smaakt en soms is het zelfs de missing link om kinderen wél water te laten drinken.  Waterfilters met een kraantje kunnen extra fun zijn als kinderen zélf hun water kunnen tappen.

Wat zijn andere manieren om water binnen te krijgen dan “gewoon water”?

Onder meer watermeloen, galiameloen, perzikken, druiven en pompelmoes kunnen bij warmer weer goede bronnen zijn. Streef wel naar niet té zoete fruitsoorden. Eet de hele vrucht, en niet vooraf geperst sap wat ontdaan is van vezels. Dit geeft veel minder voldoening en in verhouding krijg je wel heel veel fruitsuiker binnen. Ook komkommer, rauwe selder en rauwe bok choy zijn goede bronnen.  Lekker om te dippen in een yoghurtsausje met citroen, een beetje mosterd en een snuifje peper en zout!

Ook soep en gedroogde vruchten- of kruideninfuus kan een bron van water zijn als sommige gezinsleden moeite hebben met gewoon water.  Zo hebben kamille- en vlierbloesemthee (warm of koud) een verkoelend en kalmerend effect.  Koffie, zwarte thee en groene thee zijn dan weer waterafdrijvend.

Of wat dacht je van deze twee eenvoudige maar lekkere drankjes ( zie foto) :

• laat vers geplukte vlierbloesem zo’n twaalf uur in een ruime glazen kan staan en je hebt een lekker fris smaakje in je water. Let wel op: dit kan mild laxerend zijn!

• Een  ander lekker, fris en gezond drankje is een handvol muntblaadjes, twee koffelepels honing of kokosbloemsuiker en het sap van één geperste citroen toevoegen aan aan liter water en een paar uur laten trekken. Heerlijk!  Ook groentensappen, al dan niet zelfgeperst, kunnen een lekkere bron zijn.  Vlierbessensiroop of diksap kan een extra smaakje geven aan water.

Bestaat ‘watergeheugen’ en speelt dat een rol in ons lichaam?

Er is onderzoek dat sterk in die richting wijst. In ons lichaam zou iets bestaan als ‘de vierde fase van water’ , een intrigerende vorm van water (niet H2O maar H3O2) met bijzondere eigenschappen. De Amerikaanse onderzoeker dr Gerald Pollack toonde dit aan.  Deze vorm van water kan zich organiseren en is in staat electro-magnetische frequenties vast te houden. Zeventig procent van het water in ons lichaam zou hieruit bestaan! (En wij bestaan voor zeventig procent uit water...) Dit water zou onder meer betrokken zijn bij energie-aanmaak en een gezond hart- en bloedvatenstelsel. Dat er met water meer aan de hand is dan ‘what meets the eye’ lees je ook hier in een eerdere blog.

Een modern eet- en eetpatroon met veel kant en klaar eten, geraffineerde bloem, suikers, bewerkte vetten als sojaolie, maisolie en zonnebloemolie, alcohol, smaakversterkers en bewaarmiddelen zou de werking van dit water verstoren.  Ook vereenzaming en isolatie, stress, en te veel smartphone- en laptopgebruik zijn een factor!

Of omgedraaid: natuurlijk licht, grounding, in de natuur zijn, betekenis geven, persoonlijke expressie, veiligheid, verbinding en aanraking laat de ‘vierde fase van water’ in ons lichaam beter werken en heeft een helende werking!  Dit zijn de ware pijlers en hét draagvlak voor een goed welbevinden. En... dit kost in principe niets.

Vaak zie ik dat als we bovenstaande pijlers terug meer integreren,  er al veel op zijn plaats valt. Dit geldt evenzeer voor onze kinderen.  Als we het dus over water, water drinken en onze kinderen willen hebben, is kijken naar deze evidente (maar vergeten) factoren even belangrijk dan een goede waterfilter, gezonde voeding of detoxificatie als dat nodig is.  Anders doen we finaal toch maar gewoon aan pleisterpolitiek, niet?