Dag op dag, tien jaar geleden!

Het moet vandaag dag op dag tien jaar geleden zijn, dat ik aan een reis begon die mij zou  transformeren, en dat vanuit onverhoopte hoek. Ik had immers alle hoop op leven en beterschap opgegeven.

 Toen ik deze week foto's van vroeger bekeek om op mijn website te gebruiken in combinatie met meer recente foto's, drong het plotseling diep door dat ik tien jaar geleden mijn eerste afspraak had bij een voedingstherapeut.  Deze afspraak zou het begin betekenen van een radicale ommekeer op fysiek en mentaal welzijn en hieraan terugdenken ontroerde me diep.

Over de loop der jaren, was mijn leven langzaam maar zeker compleet vastgelopen, als een overladen truck die steeds harder en harder door modder probeert te ploegen maar tegelijk hierdoor steeds dieper en dieper wegzinkt en volledig vast komt te zitten.  Uiteindelijk brandt de motor brandt compleet door, iets wat nog wordt versterkt met elke poging die je doet om te proberen door het modderveld te geraken.  

Het resultaat was een fysieke en mentale gezondheid die diep onder het vriespunt zat, waarbij chronische depressie, vermoeidheid, verslaving en slapeloosheid hand in hand gingen. 

Een waakvlam die maar niet doven wou...

Met de moed der wanhoop was er diep in mij iets dat steeds naar oplossingen bleef zoeken. Tijdens nachtelijke zoektochten op het internet (ik kon toch niet slapen), nog lang voor het era dat gezonde voeding een hype was, zocht ik  naar een oplossing die meer aansloot met waar mijn hart naar verlangde: verbinding en een terugvinden van menselijkheid. 

Dwarsdenker die ik altijd geweest was, zocht ik halsstarrig naar oplossingen buiten het klassieke circuit van medische behandeling en 'oplossingen'. (Deze ondervond ik eerder als een 'onderhouden' in plaats oplossingen, en eigenlijk werd er een langzame achteruitgang mee bewerkstelligd.)

En eerlijk? Er is een tijd geweest dat ook de waakvlam het opgegeven had, en duisternis als een welgekomen deken begon te voelen, de enige toevlucht die er nog was.


Wist ik veel...

Dat ontwrichting van biochemie, neurotransmitters en darmflora door voeding (nu ja "voeding"; ik leefde op een dieet van pizza, friet en brood om mijn feel-good neurotransmitters toch wat op te krikken), parasitaire belastingen en toxines ons dusdanig kunnen belasten dat de zin in leven en verbinding compleet ondermijnd wordt.  Ik dacht gewoon dat ik dikke pech had, en mijn lijf gemaakt was om het tot mijn veertigste vol te houden.

Stap voor stap mijn voedingspatroon, leefstijl en later ook belastingen als infecties en zware metalen aanpakken zorgde voor een radicale ommekeer en het teruggeven van mijn gezondheid... aan mezelf. 

Ik dacht de laatste te zijn die het ging halen in dit leven. En toch..

Ik nam het engagement met mijn voedingscoach bijzonder ernstig. Het was dit of het onderspit delven, en er niet zijn voor mijn zoon. Het was al kort na de eerste afspraak, dat ik veranderingen begon te voelen. Hoe dan? Het leek of mijn brein terug in gang werd gezet, er kwam een zin in het leven, een helderheid. een nood aan contact. Iets stroomde terug.

Was het dan allemaal als door een wonder opgelost? Neen.. Ik geloof niet in wonderen. (Wel, eigenlijk een beetje wel maar niet dat het plots als bij toverslag allemaal opgelost is). Maar er was wel een spoor ontstaan dat te bewandelen viel waarin mogelijkheden zich openbaarden en vooral groei mogelijk was.

Hoe kon dit? Ik had mezelf helemaal afgeschreven! Dit wil ik aan anderen doorgeven, dacht ik, en ik begon aan een nooit eindigende reeks opleidingen.

Je pijn en worsteling hoeven niet het laatste woord te hebben!

Ik vind dat ik recht van spreken heb om je aan te moedigen je nooit neer te leggen bij de ellende, chronische aandoeningen en alles verterende klachten die je leven misschien domineren. Wil dat zeggen dat ik je bij alles kan helpen?  Waarschijnlijk niet. Maar ik weet wél uit eigen ervaring en de veranderingen en 'wonderen' (jawel!) die bij mijn klanten gebeuren dat véél mogelijk is.

Voel jij het appél om je lang aanslepende vermoeidheid, brainfog en spijsverteringsklachten onder handen te nemen is? Dan verwelkom ik je graag in de praktijk. Zelfs als het spannend en angstaanjagend is. Want ja, alle groei vraagt om je comfortzone te verlaten en dat is vaak angstaanjagend en spannend. Don't tell me! 

Hoe begin je er aan? Door te beginnen met een eerste stap. Lees de info door op mijn website en als dit je aanspreekt, maak dan een afspraak voor een vrijblijvend gratis gesprek in de praktijk of via Skype, dan toetsen we af of ik iets voor je kan betekenen.  No strings attached.