Glyphosaat, meer dan een onkruidverdelger

Glyphosaat is een bestanddeel van onkruidverdelger Round Up.  Sinds het eerste gebruik in 1976 is het gebruik spectaculair gestegen. Nu is het de meest gebruikte pesticide ter wereld. Ondanks beweringen van ontwikkelaar Monsanto dat glyphosaat ongevaarlijk is voor het menselijk lichaam zijn er steeds meer aanwijzingen dat het een grote impact heeft op de gezondheid.

Ondermeer de Amerikaanse onderzoekster Stephanie Seneff voert al geruime tijd onderzoek naar de biologische impact van glyphosaat. Zij ontkracht de vaak al te eenvoudige beweringen  over de onschuld van dit product. De ruime aanwezigheid van glyphosaat in ons milieu, de moeilijke afbreekbaarheid en de wateroplosbaarheid maakt dat we kunnen spreken van chronische belasting.

Glyphosaat is een metaalchelator en een antibioticum. Het is voor beide ook gepantenteerd. Metaalchelatoren onttrekken metalen aan de omgeving waarin ze zich bevinden. Zo is glyphosaat gebruikt geweest als industrieel reinigingsmiddel om te demineraliseren. Bijna alle enzymen in ons lichaam hebben als basis één of andere metaal. Een andere naam voor ze is 'metallo-proteïnen'. Enzymen zijn belangrijke stofjes die helpen andere stoffen om te zetten in het lichaam en processen te laten verlopen zoals recyclage of juist afvoeren. Onttrek je het metaal aan een enzym, dan wordt het onbruikbaar. Gekende metalen die ons lichaam gebruikt zijn bijvoorbeeld magnesium, mangaan, koper, ijzer en kobalt. In plaatsen zoals het brein werkt glyphosaat als 'chelator' van het belangrijke mangaan. Een mangaan tekort draagt bij aan glutamaatdominantie .

Glyphosaat werkt door middel van verstoring van de shikiminezuurroute (shikimate-pathway) bij planten en bacterieën waardoor ze afsterven. Als je weet dat we bestaan uit veel meer bacterieën dan menselijke cellen die via de shikimate-pathway in leven blijven, hebben we een probleem. Zo worden belangrijke voorlopers van feelgood neurotransmitters zoals serotonine en dopamine door darmflora ( = bacterieën) aangemaakt bij vertering van voedsel. Dit proces wordt zwaar verstoord. Bovendien blijkt steeds meer dat we functioneren als een ecosysteem waarbinnen cellen, bacteriën en virussen in voortdurende communicatie met elkaar staan.

Een antibiotica is ons allemaal wel bekend. In combinatie met veelvuldig gebruik van antibiotica draagt draagt chronische blootstelling aan glyphosaat bij aan resistentie. Andere pathogen kunnen de overhand krijgen bij een disbalans in het microbioom; zo heeft de levensgevaarlijke pseudomonas aeruginosa (ziekenhuisbacterie)  de unieke eigenschap dat het glyphosaat kan metaboliseren.  De rest van het microbioom kan dit niet en dus kan een sterk onevenwicht ontstaan in aanwezigheid van glyphosaat. ( onderzoek )

Glyphosaat wordt gelinkt aan verstoring van de belangrijke p450 enzym functies en de darmflora. 
P450 enzymen zijn onder andere betrokken bij cruciale detox functies van de lever en aanmaak vitamine D ( onderzoek )

Glyphosaat draagt bij aan coelika en glutenintolerantie. Zo bindt het zich aan gluten waardoor deze gemodificieerd worden en nog moeilijker 'leesbaar' is voor het lichaam. ( onderzoek )

Glyphosaat lijkt qua structuur sterk op het lichaamseigen aminozuur glycine. Door deze gelijkenis 'hijackt' en verstoort glyphosaat de glycine functies. Glycine heeft ruime functies als kleinste  aminozuur. Het zit onder meer ingebouwd in receptoren, werkt als onderdeel van de celwand en doet dienst als rustgevende neurotransmitter in het brein.  ( onderzoek )

Glyphosaat wordt gelinkt aan verschillende kankers zoals borstkanker, pancreaskanker, darmkanker en leverkanker. ( onderzoek )

Glyphosaat wordt gelinkt aan auto-immuunziekten en neurologische aandoeningen zoals MS en autisme. ( onderzoek )