Junkfood als recept voor disconnectie en aandachtsstoornissen
Nogal wat mensen worstelen met het laten van troostvoeding als chips, kant & klaar, chocolade en ander snoep. Niet zo moeilijk, want deze producten zijn speciaal ontworpen om je vooral zoveel mogelijk te laten eten, en je nadien zo snel mogelijk... het nogmaals te laten eten.
Een belangrijke gezondheids-modulator in ons lichaam gekend als het endorfinesysteem, wordt echter danig ontwricht door de stoffen aanwezig in deze producten. Hiermee samengaand kan een cascade ontstaan van fysieke en emotionele klachten. Lees hier meer over het Endorfinesysteem.
Je kan dus stellen dat de bedrijven die de rekken in de supermarkt vullen ook zeggenschap hebben over hoe jij je voelt en je rekening mee bepalen bij de dokter, psychiater, psycholoog,.. En hoe je kinderen in het leven zullen staan.
Er is echter meer...
De impact van dit type producten gaat verder en is groter dan doorgaans gedacht wordt (en toegegeven).
Uit onderzoek blijkt dat alleen al het kijken naar afbeeldingen van junkfood ons minder empathisch maakt, ongeduldiger maakt en minder verbonden doet voelen. Dat ontdekten wetenschappers van de Universiteit van Toronto proefondervindelijk. Zelfs de aanwezigheid van deze afbeeldingen in de leefomgeving (reclame!) heeft een impact op je hersenchemie!
Voedingsconcerns 'ontwerpen' doelbewust hun producten om verkoop te optimaliseren. En hoe doe je dit? De chemische samenstelling in die mate aanpassen dat je zintuigen en brein niets anders kunnen doen dan het 'onweerstaanbaar' lekker vinden. Noem het 'een poort tot verslaving'.
Dit artikel in The Telegraph onthulde dat maar het is oud nieuws. Onderzoeksjournalist Michael Moss deed jaren research naar de voedingsindustrie en kwam tot meer dan één ontstellende conclusie. In het boek 'Zout, Suiker, Vet' doet hij dit uit de doeken.
Wat kan je doen?
- Het begint bij (zelf-)educatie en bewust zijn, niet? Lees de artikels, koop eventueel het boek, doe je research en praat er over met vrienden en je familie.
- Houd een dagboek bij wanneer je overvallen wordt door behoefte aan troostvoeding en ga op zoek naar 'de triggers'. Mechanismen en patronen leren herkennen is een belangrijke sleutel en geeft een gevoel van controle.
- Kies voor een voedingspatroon meer gebaseerd op whole food en onbewerkte producten. Zelfs groentes of een stuk vlees uit de reguliere supermarkt zijn nog altijd beter dan pizza en koffiekoeken.
- Doe de test: is bijna alles wat te zien is op reclamepanelen niet arm in voedingswaarde en hoog in 'troostvoedingsgehalte'? (Los van wat de fabrikant er over zegt.)
- Werk aan liefdevolle relaties (ook met jezelf), bevredigende contacten, leuke manieren van bewegen, buiten zijn in de natuur en voldoende nachtrust.
Ga aan de slag met onverwerkte emotionele aspecten van je leven uit kindertijd, relaties, trauma, stress, etc. Er aan werken is misschien zelfs belangrijker dan het helemaal opgelost krijgen.
- Wat kan je je kind geven als het huilt in plaats van een snoepje? ( Een sterk voorbeeld van 'troost-voeding'). Of na het zwemmen?
- ….
Groetjes,
Stef