Oxaalzuur : een vaak vergeten bron van inflammatie en stress

Planten hebben niet de mogelijkheid zoals mensen en dieren om weg te lopen of om zich fysiek te verdedigen bij gevaar. (De zogenaamde ‘fight & flight’ respons). Ze leiden immers letterlijk een onbeweeglijk leven. Dus heeft evolutie ze voorzien met andere wapens: biologische oorlogsvoering! Veel planten maar ook noten, zaden en pitten beschikken over een ingebouwd verdedigingsmechanisme bestaande uit chemische stoffen die vrijkomen bij breken, kauwen, vertering of zelfs gewoon bij aanraking. Klachten kunnen allergische reacties zijn, diarree tot zenuwaantasting. De bedoeling : aanvallers duidelijk maken dat je deze plant beter laat staan en het geen tweede maal probeert. Lectines te vinden in onder meer graansoorten zijn een gekend voorbeeld. Oxaalzuur is een ander illuster wapen gebruikt door planten om zich te beschermen tegen aanvallers.

Hoewel ons lichaam via evolutie geleerd heeft om tot op zekere hoogte om te gaan met deze stoffen, is overconsumptie af te raden. Zeker in een moderne samenleving die al voor een grote stresslast zorgt is een lichaam niet altijd in staat op gepaste wijze om te gaan met deze stoffen.

Sally Norton legt uit.